Oğlum ek gıdalarla yaklaşık olarak altı aylıkken tanıştı. Bu tanışma sürecinde hiçbir şey için acele etmedim ve o körpecik vücudunun yeni besinlere alışması için mümkün olduğunca sabırlı ve yavaş ilerledim. Bu süreçte ona en sağlıklı yiyecekleri sunmak için de araştırmalar yapıp doğru bilgileri edinmeye çalıştım.
Çocukların beslenme alışkanlığının üç yaşına kadar şekillendiğini, şekerli gıdaların yemek seçme, çocuğun sebze yemekleri yerine çikolata, şekerlemeye meyillenmesine neden olduğunu öğrendiğimden beri beslenmesinde şekerin yeri yok oğlumuzun. "Bir kereden bir şey olmaz" diyen ebeveynlere inat oğlumun şekerle tanışmasını üç yaşına kadar erteledim ve hatta hayatında yeri olmaması için, daha sonrasında da bu çizgiyi korumayı ümit ediyorum.
Evet şekerli gıdalar yemiyor oğlum. Ona şeker yerine, meyve, bal ve pekmezli yiyecekler hazırlıyorum. İki yaşında pekmezle yaptığım ilk kekini yedi oğlum. Atıştırmalıklarına da yine iki yaş civarında yavaş yavaş kuruyemişleri; kuru kayısı, kuru erik, üzüm, dut, yaban mersini, leblebiyi ekledik. Onları yemekten çok keyif alıyor. Ara öğün vakitlerinde "üzüm yaban mersini pekmez" diye tekerlemesini söyleyip bunları yemek istiyor :)
Sağlıklı beslenmesi için çocuğunu şekerle tanıştırmayan tek anne ben değilim. O nedenle bu blogun paylaşım açısından katkısı olacağını düşünüyorum. Yeni tarifler denedikçe, blogumda paylaşacağım. Afiyetle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder